Παπακωνσταντίνου - Βενιζέλος

Το Δίδυμο της Συμφοράς για τους Πολίτες

Το Δίδυμο της Ευφορίας για τους Λαφυραγωγούς και τους Τοκογλύφους. 

Και επί τη ευκαιρία δυο λόγια για τον πατριωτισμό του Πρωθυπουργού (ΓΑΠ) 

Ήταν σίγουρα προμελετημένη και σκόπιμη η μετακίνηση του «σκληρού» (όσο το βούτυρο) μνημονιακού «διαπραγματευτή» Γιώργου Παπακωνσταντίνου από το «βαρύ» Υπουργείο Οικονομικών στο «ευαίσθητο» Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).  Όπως σκόπιμη και προμελετημένη ήταν η μετακίνηση του «τέρατος» της πολύγλωσσης ευγλωττίας Ευάγγελου Βενιζέλου από το «εικονικό» Υπουργείο Εθνικής Αμυνας (εικονικό, αφού η χώρα εθελοδουλεί αμαχητί) στο «τροϊκανικό» Υπουργείο Οικονομικών.  Φυσικά και τα πρόσωπα έχουν το ρόλο τους στις επιλογές και στις ανειλημμένες υποχρεώσεις του Πρωθυπουργού της Ελληνικής ΔΝΤ-κρατίας. 

Ο Βενιζέλος προσφέρθηκε να «εκτεθεί» στην παρούσα φάση παίζοντας κορώνα-γράμματα το προφίλ του «μετρημένου», «τίμιου» και κυρίως «σοσιαλιστή» (sic) πολιτικού.  Για ποιο λόγο;  Μα γιατί ποτέ δεν ανήκε σε άλλο στρατόπεδο «φυσικώς», μόνο «γλωσσικώς».  Και φυσικά για να παρουσιάσει το μαύρο σαν άσπρο χρησιμοποιώντας τα γνωστά γλωσσοπαίγνιά του.  Θα προσπαθήσει λοιπόν να μας πείσει «γλωσσικώς» ότι η αύξηση του χρέους και η υποθήκευση (ποιος ξέρει πόσων) γενεών αποτελεί παραγραφή του χρέους.  Θα προσπαθήσει να μας πείσει «γλωσσικώς» ότι η εξαθλίωση των πολιτών αποτελεί χλιδή διαβίωσης.  Θα προσπαθήσει να μας πείσει «γλωσσικώς» ότι ο εκμαυλισμός της χώρας αποτελεί εθνική υπερηφάνεια.  Θα προσπαθήσει να μας πείσει «γλωσσικώς» ότι το σύνταγμα της χώρας λειτουργεί, ότι ο λαός συναινεί στην εθελοδουλία και ότι οι ένοχοι της κατάντιας έχουν τιμωρηθεί.  Θα προσπαθήσει να μας πείσει «γλωσσικώς» ότι το περιβόητο χρέος προς την πατρίδα τον κάλεσε στο πόστο του (όπως και τον Πρωθυπουργό ΓΑΠ) . Αλλά Ευάγγελε είναι πλέον αργά.  Δεν θα πείσεις πλέον κανέναν ότι δεν είσαι και εσύ μέσα στο ίδιο σύστημα της «ομερτά» και ότι δεν βράζεις και εσύ στο ίδιο καζάνι με τον έτερο αντιπρόεδρο του «μαζί τα φάγαμε».  Και παίζε το όσο θέλεις εσωκομματική αντιπολίτευση, ρόλο που τον έπαιξες καλά μέχρι τώρα.  Τώρα ήρθε η ώρα να ξεδοντιαστείς και εσύ όπως και οι άλλοι...  Γνώριζες εξίσου καλά τις συμφωνίες που είχε κλείσει ο ΓΑΠ προεκλογικά όταν μειδιούσες στο άκουσμα του «λεφτά υπάρχουν»...Και πες μας εν πάσει περιπτώσει σαν «έγκριτος συνταγματολόγος» γιατί κάνεις ερμηνείες του συντάγματος σε όφελος των τοκογλύφων (και όχι σε όφελος της χώρας όπως κάνουν πολλοί άλλοι έγκριτοι συνάδελφοί σου);  

   

Ο Παπακωνσταντίνου έχει αποδείξει έμπρακτα ότι διαθέτει τον απαραίτητο βαθμό κοινωνικής και περιβαλλοντικής αναλγησίας, διάβαζε «βαρβαρότητας» (αφού ποτέ δεν δήλωσε σοσιαλιστής ή πράσινος ούτε ποτέ τον άγγιξε το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα») ώστε να υλοποιήσει κατ’ εντολή των τροϊκανών και με fast track την εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας, περιλαμβανομένου του ορυκτού και του ενεργειακού, που η «αξιοποίησή» του αγγίζει ευαίσθητες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές χορδές.  Ελπίζει βέβαια σε κοινωνική συναίνεση ώστε το εγχείρημα να γίνει ‘ανώδυνα’.  Αλλά και χωρίς αυτήν έχει μάθει να τα καταφέρνει περίφημα αφού διαθέτει αρκετά παλαιά υποδήματα στα οποία η σχολή του «σοσιαλιστικού» νεοφιλελευθερισμού τον έμαθε να γράφει τις κοινωνίες και το περιβάλλον.  Θεοί του φυσικά οι τραπεζίτες και οι αγορές και θα υπακούσει τυφλά στις εντολές Τους, όπως έκανε μέχρι σήμερα...Θεός φυλάξοι...

Είναι λοιπόν Βενιζέλος - Παπακωνσταντίνου ένα τέλεια αλληλοσυμπληρούμενο δίδυμο και μια από τις λίγες πραγματικά ‘έξυπνες’ επιλογές του ΓΑΠ για να εκληρώσει, όπως λέει, το χρέος του προς την πατρίδα.  Ποια πατρίδα άραγε;  Αν πράγματι ο ΓΑΠ είχε σαν όραμα ΑΥΤΗ την πατρίδα (μας), και όχι κάποια άλλη, όφειλε να γνωρίζει ότι ΑΥΤΗ υφίσταται μόνο ακέραιη και με ακέραιους πολίτες.  Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνον αν είχε τα κότσια να μη διαπραγματευτεί την ακεραιότητά τους με λαφυραγωγούς και τοκογλύφους.  Μόνο ένας δρόμος (ευτυχώς) υπάρχει ακόμα.  Αυτός που ακολούθησαν αρκετοί άλλοι τίμιοι και πατριώτες πολιτικοί ανά τον κόσμο.  Ο δρόμος της άρνησης πληρωμής, τουλάχιστον μεγάλου μέρους, του Δημόσιου Χρέους ως επαχθούς και απεχθούς.  Αλλά για να το κάνεις αυτό, εκτός από κότσια και πατριωτισμό (οι αποδείξεις βοούν), χρειάζεται και σπάσιμο της αλυσίδας της «ομερτά» και της ατιμωρησίας στο φαύλο κύκλο του επαχθούς δανεισμού και της μοιρασιάς των δανεικών.  Δυστυχώς στον κύκλο αυτό βρίσκεται και ο ίδιος, όχι τόσο από τη συμμετοχή του στις κυβερνήσεις του αμαρτωλού δανεισμού, όσο από τις σκότιες συμφωνίες που έκλεισε με προκατόχους και τοκογλύφους στα πρόθυρα της σικέ ανάληψης της πρωθυπουργίας.  Προς το παρόν έχει καταχωρηθεί σαν ο μεγαλύτερος ψεύτης πολιτικός στην ιστορία της Ελλάδας (ποιοι άραγε πατριώτες πολιτικοί «εμπιστεύτηκαν» τους πολίτες με τόσα ψέμματα;).  Το μέλλον μάλλον του επιφυλάσσει φυσικά και άλλα επαχθή βραβεία Γκίνες...όπως του μεσο-πρόθεσμου πολιτικού.  Πάντως κρίμα Ευάγγελε που θα σε συμπαρασύρει, παρ’ όλο το βάρος σου...

Ενεργοί Πολίτες Δ. Ε. Αρναίας