Είναι καιρός οι μέτοχοι ν’αρχίσουν ν’ανησυχούν…

Από antigoldgreece

Kάποτε, πριν από λίγους μόνο μήνες, υπήρχαν μόνο τα δικά μας ταπεινά ιστολόγια που έγραφαν για τις καταστροφικές επιπτώσεις της “μεγάλης επένδυσης” της Χαλκιδικής και για την αντίσταση της πλειοψηφίας των κατοίκων εναντίον της, απέναντι στην ενορχηστρωμένη προπαγάνδα του συνόλου των έντυπων, ηλεκτρονικών και τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης.

Kαι ενώ η παραπληροφόρηση στην Ελλάδα καλά κρατεί (αν και κομμάτια της πραγματικότητας αναδύονται από καιρού σε καιρό σε εφημερίδες και ραδιόφωνα), σήμερα η αντίσταση της Χαλκιδικής είναι θέμα σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης!

Μετά τη Le Monde, άλλη μια μεγάλη εφημερίδα, η γαλλόφωνη βελγική Le Soir,γράφει για τον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. Ρεπορτάζ για το θέμα καθώς και πλάνα από τη μεγάλη πορεία της 21 Οκτωβρίου στις Σκουριές, φιλοξένησε και το γαλλο-γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ARTE. Δείτε το βίντεο εδώ. Τον Ιούλιο που μας πέρασε είχε ένα πολύ καλό ρεπορτάζ το Γερμανικό κρατικό κανάλι ARD. Ξένοι δημοσιογράφοι μας συνοδεύουν πλέον στις πορείες μας στο βουνό και στέλνουν απευθείας ανταποκρίσεις στα Καναδικά, Αγγλικά και Γαλλικά μέσα ενημέρωσης. Το Τwitter και το Facebook διασπείρουν την πληροφορία στα πέρατα του κόσμου. Αποτέλεσμα; Προχθές ήταν στην περιοχή μας η New York Times. Πριν από δυο εβδομάδες, φωτορεπόρτερς από το BBC. Σήμερα είναι το Associated Press. Το παιχνίδι έχει ξεφύγει από τον έλεγχο τους.

Το παραμύθι που πάσαρε τόσον καιρό η εταιρεία στους μετόχους της, ότι στη Χαλκιδική δεν υπάρχει αντίδραση στα σχέδιά της, καταρρέει – και καταρρέει με πάταγο. Τα πρόσφατα άρθρα κρατάνε ίσες αποστάσεις από τις δυο πλευρές, ωστόσο είναι τεράστια η διαφορά με το πολύ κοντινό παρελθόν όπου το μόνο που διαβάζαμε στα ξένα (και τα ελληνικά φυσικά) μέσα ενημέρωσης ήταν οι συνεντεύξεις στελεχών των εταιρειών. Δεν έχει τόση σημασία αν διαφαίνεται (που συνήθως δεν διαφαίνεται) η προσωπική άποψη του αρθρογράφου – αυτό που ΕΧΕΙ σημασία, είναι ότι αυτά τα άρθρα γράφονται σε μεγάλα διεθνή ΜΜΕ και αποτυπώνουν, εκτός από την άποψη της εταιρείας, και την άποψη των κατοίκων που αντιδρούν στα σχέδια καταστροφής της Χαλκιδικής.

Ακόμα και άρθρα καθαρά προπαγανδιστικά δεν μπορούν πλέον να αγνοήσουν την αντίσταση του κόσμου. Διαβάστε τι δήλωσε στο πρόσφατο άρθρο του Bloomberg, ο Steve Sharpe, πρώην στέλεχος της European Goldfields:

Yπάρχει ένας ισχυρός πυρήνας αντίδρασης στην ανάπτυξη αυτών των μεταλλείων. Αυτές δεν είναι υποβαθμισμένες βιομηχανικές περιοχές, υπάρχει μια καθαρή επιλογή ανάμεσα στον τουρισμό και τα μεταλλεία. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να αναφερθούν στην TVX και την τραγική κατάσταση που άφησε πίσω της.

Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που όταν ήταν ακόμα στην European Goldfields παπαγάλιζε το γνωστό παραμύθι – καμία αντίδραση, πλήρης αποδοχή από την τοπική κοινωνία. Δείτε το βίντεο από τον Απρίλιο 2011 εδώ, η συγκεκριμένη δήλωση στο 17:04:

Πήραμε ομόφωνη αποδοχή από το τοπικό Νομαρχιακό Συμβούλιο… ούτε ένας δεν ψήφισε εναντίον. Και κρατήστε στο μυαλό σας ότι αυτοί είναι τοπικά εκλεγμένοι αξιωματούχοι. Αν υπήρχε οποιαδήποτε αντίδραση με κάποια σημασία σε τοπικό επίπεδο, κάποιος θα είχε ψηφίσει κατά. Αλλά όχι, είχαμε ομόφωνη έγκριση και η ΜΠΕ στάλθηκε πίσω στην Αθήνα με την πλήρη αποδοχή της τοπικής κοινωνίας.

Βέβαια, ούτε ένας δεν ψήφισε εναντίον… και πού να ξέρει ο ξένος μέτοχος τι σημαίνει Ζωγράφος και Λαφαζάνης και πώς παίρνονται οι αποφάσεις στα Νομαρχιακά Συμβούλια… Είπε κι άλλα, πολύ ενδιαφέροντα πράγματα ο κ. Sharpe που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Η ιστορία της Χαλκιδικής, η δυναμική αντίδραση των κατοίκων της στην καταστροφή, ταξιδεύει πλέον σε όλο τον κόσμο. Είναι ήδη γνωστό ότι η μεγάλης κλίμακας βιομηχανική μεταλλεία είναι μια εξαιρετικά αντιδημοφιλής δραστηριότητα που γεννάει έντονες αντιδράσεις από τους κατοίκους όπου πάει να εγκατασταθεί. Είναι γνωστό ότι αυτού του είδους οι αντιδράσεις οδηγούν συχνά σε ματαίωση προγραμματιζόμενων έργων, με τεράστια ζημία για τους μετόχους, όπως έχει συμβεί και στην Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια με την TVX.

Είναι καιρός οι μέτοχοι ν’αρχίσουν ν’ανησυχούν.

Υ.Γ. Ναι, στην Ελλάδα ακόμα ανθεί η γλοιώδης και κιτρινιάρικη “δημοσιογραφία” τύπου “ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ”. Ποιος δίνει σημασία πια;