Μια ειρηνική πορεία έληξε στις Σκουριές καμιά πέτρα και κανένα
δακρυγόνο δεν έπεσε στη περιοχή. Ούτε οι μεν (διαδηλωτές) , λόγω του φόβου των
συλλήψεων, ούτε οι δε (ΜΑΤ, αστυνομία) λόγω του κακού αντίκτυπου για την εταιρία
εξόρυξης δεν επεδίωξαν την σύγκρουση.
Η μέρα κύλησε ομαλά με μήνυμα συμπαράστασης από τον Καναδά μέσω
της βουλευτή Niki Ashton και την ειρηνική πορεία μέχρι τις εγκαταστάσεις της El Dorado στις
Σκουριές, παρά την ζέστη και τον ήλιο.
Η απουσία της αστυνομίας εμφανής και μόνο στο φυλάκιο υπήρχαν
οι διμοιρίες των ΜΑΤ αποφασισμένες να διαφυλάξουν την «επένδυση» και τις παράνομες
εγκαταστάσεις.
Τι συμβαίνει λοιπόν?
Η El Dorado πιστεύει ότι τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους ευνοϊκά
γι΄αυτήν και πλέον προσπαθεί με χαμηλού προφίλ κινήσεις και διακίνησης χρήματος
κάτω απ΄το τραπέζι να κερδίσει την τοπική κοινωνία ή όπως λέει λόγω της πτώσης της
τιμής του χρυσού στο χρηματιστήριο να κρατήσει μια στάση αναμονής για το μέλλον?
Πάντως οι εργασίες υλοτόμησης και διαμόρφωσης του χώρου του εργοστασίου συνεχίζονται.
Από την άλλη πλευρά η αγωνιστικότητα η ορμή και η ευρηματικότητα
των αντιδρώντων έχει στερέψει.
Πάλι συγκεντρώσεις πάλι
κλείσιμο δρόμων, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και διώξεις ?
Χωριά έχουν χωριστεί στη μέση, οικογένειες το ίδιο.
Η φτώχεια και η ανέχεια μας χτυπά καθημερινά την πόρτα , λένε.
Βέβαια αυτό που κατάφεραν λίγοι στην αρχή άνθρωποι δεν είναι
λίγο. Το πρόβλημα της καταστροφής της Χαλκιδικής από τη Καναδική εταιρία , από θέμα
μερικών χωριών απασχόλησε όλη την Ελλάδα και Ευρώπη και Αμερική.
Πάντως ένα είναι σίγουρο και οι δύο πλευρές φαίνονται
κουρασμένες.
Που οδηγεί η όλη κατάσταση ?
Μήπως τα πράγματα έχουν ωριμάσει τόσο ώστε η ανάγκη πολιτικής
λύσης να είναι επιβεβλημένη πλέον ? Σε 8 μήνες έρχονται οι δημοτικές εκλογές.
Είναι οφθαλμοφανές ότι η σημερινή τοπική αυτοδιοίκηση είναι μια
θυγατρική της Eldorado.