Πόσο καλά γνωρίζει η κα Μαργαρίτα Καραβασίλη το σχέδιο της “επένδυσης χρυσού” της Χαλκιδικής;

Από antigoldgreece

Του Τόλη Παπαγεωργίου

Η κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη ήταν προσωπική επιλογή της Υπουργού ΠΕΚΑ Τίνας Μπιρμπίλη για την θέση-κλειδί της Ειδικής Γραμματέως Επιθεώρησης Περιβάλλοντος στο ΥΠΕΚΑ (ΕΓΕΠΕ).

Από τον Φεβρουάριο 201ο η κ.Καραβασίλη επιλέχθηκε από την Υπουργό για να διαχειρισθεί το καυτό θέμα “Χρυσή Επένδυση” στη Χαλκιδική. Η κ. Καραβασίλη συναντήθηκε με αντιπροσωπείες πολιτών, με το Παρατηρητήριο, με φορείς και με αιρετούς της περιοχής τους οποίους, ΟΛΟΥΣ, διαβεβαίωσε ότι «προϋπόθεση οποιασδήποτε Έγκρισης είναι η ευρεία δημόσια διαβούλευση από μηδενική βάση». Σε κανέναν δεν διευκρίνισε η κα Καραβασίλη αυτό που δηλώνει σήμερα: ότι “η επένδυση ήταν προαποφασισμένη” και ότι η “δημόσια διαβούλευση από μηδενική βάση” θα αφορουσε στην πραγματικότητα μόνο τους όρους με τους οποίους ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ η “προαποφασισμένη” επένδυση.

Τον Σεπτέμβριο 2010 συναντηθήκαμε μαζί της, ο τότε Δήμαρχος Σταγείρων-Άκανθου κ. Μιχάλης Βλαχόπουλος και εγώ. Διαγνώσαμε ότι είχε ήδη διαμορφώσει ως επιλογή της την πραγματοποίηση της “Επένδυσης”. Διαπιστώσαμε επίσης ότι είχε μόνο επιφανειακή και όχι ουσιαστική γνώση της παραγωγικής διαδικασίας και των επιπτώσεων της επένδυσης.

Στις αρχές του 2011 η – ψευδώνυμη έτσι κι αλλιώς – “διαβούλευση από μηδενική βάση” ακυρώθηκε οριστικά και η κ. Καραβασίλη απομακρύνθηκε από τη διαχείριση της υπόθεσης. Σύμφωνα όμως με δική της δήλωση (εδώ)“συνεχίσαμε να παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη των διαδικασιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης, δίνοντας αγώνα για να επηρεάσουμε την ΑΕΠΟ, συνεισφέροντας στη θέσπιση επιπλέον όρων και προϋποθέσεων… επιτυγχάνοντας μεταξύ άλλων τα ακόλουθα…”.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η κ. Καραβασίλη είχε συνολικά πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της διαδικασίας αδειότησης, αρχικά συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της ΜΠΕ (κειμενο non-paper κατευθύνσεων/προτάσεων) και στη συνέχεια στον καθορισμό των περιβαλλοντικών όρων. Επιπλέον, αδιαμφισβήτητα, η εμπλοκή της στη διαδικασία της “διαβούλευσης” συνέβαλε στον επηρεασμό μερίδας των πολιτών της Χαλκιδικής υπέρ της επένδυσης. Γι’αυτό και τα όσα λέει γι’αυτό το θέμα σήμερα, δύο χρονια μετά, είναι εξαιρετικά σημαντικά.

Τον Αύγουστο 2012, η νέα Κυβέρνηση προχώρησε στην αντικατάσταση της κ.Καραβασίλη από την ΕΓΕΠΕ. Στις 2 Οκτωβρίου παρουσιάσθηκε διαδικτυακά το“Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη” ή “CISD” ως Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, στο οποίο η κ. Καραβασίλη είναι Πρόεδρος. Και το πρώτο θέμα με το οποίο καταπιάστηκε το CISD ήταν …αυτό της Χαλκιδικής και συγκεκριμένα “Η Αλληλογραφία Δασικών Υπηρεσιών και ΥΠΕΚΑ για το θέμα της υλοτόμησης στις Σκουριές Χαλκιδικής”.

Με αφορμή την υλοτόμηση, όπου πολλοί άκουσαν για πρώτη φορά (και τρόμαξαν) τα 3.300 στρέμματα δάσους που θα αποψίλωθουν για να γίνει το μεταλλείο των Σκουριών, ξεκίνησε ένας εκτεταμένος διάλογος στο Facebookγια τη “χρυσή επένδυση” της Χαλκιδικής, ο οποίος εντάθηκε μετά την άγρια καταστολή της διαδήλωσης στις Σκουριές στις 21 Οκτωβρίου. Στον διάλογο αυτόν συμμετείχε ενεργά η κ. Καραβασίλη, ενώ μερικές μέρες μετά βγήκε από το CISD και η «Ανακοίνωση με αφορμή την κοινωνική ένταση κατά του επενδυτικού σχεδίου εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική» της 29 Οκτωβρίου 2012.

Οι δηλώσεις της κας Καραβασίλη επιβεβαίωσαν τους φόβους μου. Δεν γνωρίζει! Έχει αποσπασματική και επιφανειακή μόνο γνώση της ΜΠΕ, της ΑΕΠΟ, αλλά και της πραγματικής κατάστασης στη Χαλκιδική.

Όλα όσα αναφέρονται στη συνέχεια είναι δηλώσεις της κ. Καραβασίλη οι οποίες παρατίθενται αυτούσιες, μαζί με screenshots παρμένα από το Facebook. Oι δηλώσεις αυτές:

- Ρίχνουν φως στις δολοπλοκίες στα ανώτατα κλιμάκια του ΥΠΕΚΑ για την προώθηση με αδιαφανείς και παράνομες διαδικασίες της “Χρυσής Επένδυσης”.

- Τεκμηριώνουν ότι οι δύο ΜΠΕ και η ΑΕΠΟ που τους έδωσαν πράσινο φως είναι καταδικαστικές Αποφάσεις για τη Χαλκιδική, από ένα ειδικά στημένο Στρατοδικείο. Σε αυτές τις αποφάσεις ο ρόλος της Ειδικής Γραμματέως Επιθεώρησης Περιβάλλοντος υπήρξε καθοριστικός. Το ελαφρυντικό της είναι ότι …δεν κατάλαβε τίποτα.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ Α’: “Για την εν λόγω μεταλλευτική δραστηριότητα απαγορεύτηκε πλήρως η χρήση κυανίου…”

Καθόλου δεν “απαγορεύτηκε” η χρήση κυανίου, ίσα ίσα αναφέρεται σαφώς στη ΜΠΕ και εγκρίθηκε με την ΑΕΠΟ η χρήση κυανιούχου νατρίου στο νέο εργοστάσιο εμπλουτισμού και μάλιστα προσδιορίζεται και η ποσότητα (ειδική κατανάλωση) σε 0,08 κιλά ανά τόνο μεταλλεύματος (κύρια μελέτη, σελ. 5.8-8, πιν. 5.8.3-4) . Δηλαδή 96.000 κιλά το χρόνο και 1.40.000 κιλά στα 15 χρόνια του μεταλλείου Ολυμπιάδας.

Όσον αφορά τη μεταλλουργική μέθοδο της “ακαριαίας τήξης” που σχεδιάζει να εφαρμόσει η εταιρεία και η οποία “δεν απαιτεί τη χρήση κυανίου”, αυτή δεν έχει χρησιμοποιηθεί ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ για το συγκεκριμένο μίγμα μεταλλευμάτων που προτίθεται να τη χρησιμοποιήσει η εταιρεία. Όπως επισημαίνει στη γνωμοδότησή της και η αρμόδια για την αδειοδότηση αρχή, η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών της Γενικής Διεύθυνσης Φυσικού Πλούτου του ΥΠΕΚΑ (εδώ):

Η προτεινόμενη μεταλλουργική μέθοδος της ακαριαίας τήξης (flash smelting) είναι αρκετά διαδεδομένη και εφαρμόζεται κυρίως σε μεταλλεύματα θειούχου χαλκού (χαλκοπυρίτη). Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση μίγματος χαλκοπυρίτη-αρσενοπυρίτη-σιδηροπυρίτη, απαιτείται περαιτέρω δοκιμή σε μεγαλύτερη κλίμακα προκειμένου να προσαρμοστεί σε βιομηχανικό επίπεδο στα συγκεκριμένα συμπυκνώματα των μεταλλείων Κασσάνδρας.

Ύστερα από τα προηγούμενα, εαν με την περαιτέρω έρευνα για την βιομηχανική εφαρμοσιμότητα της μεθόδου αυτής αποδειχθεί “τεχνικά μη εφαρμόσιμη” ή “οικονομικά ασύμφορη”, δεν έχει επιλεγει η εναλλακτική μέθοδος που θα εφαρμόσει η εταιρεία. Γι’αυτό η μελέτη πρέπει να συμπληρωθεί τόσο με πρόσθετα στοιχεία, εφόσον υπάρχουν, για την τεκμηρίωση της προβλεπόμενης μεθόδου, καθώς και να προβλεφθεί και τεκμηριωθεί η εναλλακτική επιλογή.

Ο προφανής λόγος που η εταιρεία δεν περιέλαβε στη μελέτη και την εναλλακτική μέθοδο επεξεργασίας που θα εφαρμόσει αν δεν “δουλέψει” το flash smelting είναι για να μην αναφέρει την “απαγορευμένη” λέξη ΚΥΑΝΙΟ, αφού ΟΛΕΣ οι άλλες μέθοδοι μεταλλουργίας χρυσού χρειάζονται κυάνιο… Η μελέτη φυσικά δεν συμπληρώθηκε και εγκρίθηκε ως έχει από τον Γ. Παπακωνσταντίνου. ΜΥΘΟΣ λοιπόν η “απαγόρευση της χρήσης κυανίου”…

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ Β’: “Η εξόρυξη στις Σκουριές είναι υπόγεια και όχι επιφανειακή και αυτό απαιτεί το άνοιγμα μιας τρύπας διαμέτρου 700m προκειμένου να διανοιχτούν οι υπόγειες στοές καθώς και η χρήση ενός χώρου περίπου 1800 στρ. για τη διάθεση των αποθέσεων εκτάσεις που διαδοχικά θα αποκαθίστανται”.

Το ότι η εξόρυξη στις Σκουριές θα είναι υπόγεια, το επαναλαμβάνει πολλές φορές η κ. Καραβασίλη:

“Σύμφωνα με την ΑΕΠΟ που έχει εγκριθεί η εξόρυξη στις Σκουριές είναι υπόγεια. Το κοίτασμα δεν είναι καθόλου επιφανειακό…

Το όρυγμα διαμέτρου 700 μέτρων γίνεται μόνο για να διευκολυνθεί το άνοιγμα των υπόγειων στοών…

Το κόψιμο των δέντρων απαιτείται σε μια συγκεκριμένη περιοχή που προορίζεται για τις “στερεές” αποθέσεις”.

Πρωτότυπη η άποψη ότι “για να διανοιχθούν υπόγειες στοές χρειάζεται από πάνω μια τρύπα διαμέτρου 700 μέτρων”… Επίσης πρωτότυπη η άποψη ότι “η εξόρυξη στις Σκουριές θα είναι υπόγεια”… Ούτε η ίδια η εταιρεία δεν έχει τολμήσει να το πει αυτό! Η ΜΠΕ λέει σαφώς:

“Η επιφανειακή εμφάνιση του κοιτάσματος των Σκουριών προσδιορίζει, όπως είναι προφανές, μια εξόρυξη με ενοποιημένο όρυγμα σε συνδυασμο με υπόγεια εκμετάλλευση” (σελ 5.1-4). Μάλιστα κοντά στην επιφάνεια βρίσκεται “η μία από τις δυο πλουσιότερες σε χαλκό και χρυσό περιοχές”.

Σύμφωνα με το σχεδιασμό της εταιρείας, η εξόρυξη θα γίνεται επιφανειακά για τα πρώτα 11 χρόνια, στο οποίο διάστημα θα έχουν κατασκευαστεί τα απαραίτητα έργα ώστε να συνεχιστεί μετά η εξόρυξη υπόγεια. Για να μη φουντώσουν οι ήδη μεγάλες αντιδράσεις για την επιφανειακή εξόρυξη, η εταιρεία το ονόμασε αυτό το πράγμα “κατά βάση υπόγεια εξόρυξη” (!) και φαίνεται ότι η κ. Καραβασίλη ήταν η μόνη που το πίστεψε…

Kαι πόσο αξιόπιστα είναι όλα αυτά; Καθόλου. Μόλις μια εβδομάδα αφού πήρε την πολυπόθητη ΑΕΠΟ, η European Goldfields δημοσίευσε μια αναθεώρηση “γεωλογικών και μεταλλευτικών αποθεμάτων”, σύμφωνα με την οποία “η εγκεκριμένη ΑΕΠΟ επιτρέπει ένα μεγαλύτερο ανοιχτό πηγάδι (open-pit), δίνοντας τη δυνατότητα επέκτασης της διάρκειας της επιφανειακης εξόρυξης”!!! (η ανακοίνωση εδώ). Όσον αφορά την επιφανειακή κατάληψη των έργων, η ΜΠΕ έλεγε ότι θα ήταν “μόνο” 1.788 στρέμματα. Όμως αμέσως μετά την έκδοση της ΑΕΠΟ για τα 1.788 στρέμματα, η εταιρεία ζήτησε (και πήρε) 3.238 στρέμματα…

Και για να μην ανησυχούμε για την αποψίλωση δασών μας ενημερώνει η κ. Καραβασίλη ότι: «Για το μέρος των έργων που καταλαμβάνει εκτάσεις αείφυλλης, πλατύφυλλης και σκληροφυλλικής βλάστησης, 266.000 στρ.(μόλις) θα αποψιλωθεί το 0,29%, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για τα δρυοδάση, 352.000στρ.και τα δάση οξυάς 91.000 στρ.στην ευρύτερη περιοχή μελέτης είναι 0,01% και 2,2% αντίστοιχα. Συμπεραίνεται επίσης πως για τις ανάγκες της κατασκευής των νέων εγκαταστάσεων του έργου δεν θα αποψιλωθούν καθόλου εκτάσεις καστανιάς»!!!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ Γ’: “Προϋπόθεση για την υλοποίηση της επένδυσης είναι, εκτός άλλων σημαντικών, η εκ των προτέρων πλήρης αποκατάσταση της ιστορικής περιβαλλοντικής ζημιάς (από την εξόρυξη εποχής Μποδοσάκη και TVX…)”

Και “πλήρης” και “εκ των προτέρων”… Η ζημία αυτή έχει καταγραφεί αναλυτικά από την RACE ΑΕ /1998 σε πολύτομες Μελέτες που μάλλον δεν διάβασε η κ. Καραβασίλη. Στις μελέτες αυτές, αλλά και στις μεταγενέστερες της TVX, η “ιστορική περιβαλλοντική ζημία” – και ειδικά αυτή που προκλήθηκε από την απόθεση των τελμάτων εμπλουτισμού επί δεκαετίες στη θαλάσσια περιοχή Στρατωνίου – χαρακτηρίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της ως “μη αναστρέψιμη”. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά “δείγματα” της ιστορικής ζημιάς:

• Απόθεση στην ευρύτερη περιοχή 30 εκατ. τόνων τοξικών αποβλήτων εμπλουτισμού και 3 εκατ. τόνων τοξικών μεταλλευτικών στείρων.
• Κάλυψη του βυθού του ευρύτερου κόλπου Στρατωνίου σε έκταση 45.000 εώς 70.000στρ. με 12 εκατ. τόνους απόβλητα εμπλουτισμού με βαρέα τοξικά μέταλλα σε πάχος 20εκατ.
• Ολόκληρη η παραλία Στρατωνίου μήκους 900m, σε πλάτος 120m και βάθος 5-6m είναι τοξικά απόβλητα εμπλουτισμού.
• Το έδαφος του οικισμού Στρατωνίου είναι ρυπασμένο με βαρέα τοξικά μέταλλα.
• Τα επιφανειακά και υπόγεια υδάτων της ευρύτερης περιοχής Στρατωνίου είναι όξινα και ρυπασμένα με βαρέα μέταλλα (As, Pd, Cd, Cu, Zn)
• Οι ετήσιες απώλειες υπόγειων νερών από τα εξορυκτικά έργα, ανέρχονται σε 15 εκατ.m3 (αρκεί για την υδροδότηση της υπόλοιπης Χαλκιδικής που διψάει)

“Ενέργειες κλεισίματος των ιστορικών χώρων απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων” σε Στρατώνι και Ολυμπιάδα προβλέπονται πράγματι στην ΚΥΑ 201745/2011. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της επένδυσης και όχι “εκ των προτέρων”. Και βέβαια η όποια αποκατάσταση μόνο “πλήρης” δεν μπορεί να είναι αφού οι βασικές ζημίες είναι “μη αναστρέψιμες”. Όμως είναι πραγματικά η Ελληνικός Χρυσός ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να τηρήσει τις σχετικές διατάξεις της ΚΥΑ;

Με το Νόμο Πάχτα 2436/1996 που κύρωσε τη μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην TVX: “Το Ελληνικό Δημόσιο ως δικονομικός εγγυητής εγγυάται ότι ούτε η Πωλήτρια (ΑΕΧΠκΛ/ΕΘΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ) ούτε η Αγοράστρια (TVX) έχουν οποιαδήποτε ευθύνη για τις διαπιστωθείσες ή μη ζημίες του Περιβάλλοντος και ζημίες τρίτου”. Με το νέο νόμο Πάχτα 3220/2004 διαγράφονται και οι νεότερες “ιστορικές περιβαλλοντικές ζημίες”, που πρόσθεσε στη Χαλκιδική η TVX στο διάστημα 1996-2003 και δίνεται στην εταιρεία το απαραίτητο συγχωροχάρτι.

Συγχωροχάρτι – και μάλιστα προκαταβολικά – δίνεται και στην επόμενη εταιρεία, την Eλληνικός Χρυσός: “Για βλάβες του Περιβάλλοντος και ζημίες τρίτου οι οποίες επήλθαν ή τα γενεσιουργά τους αίτια ανάγονται σε χρόνο πριν τη δημοσίευση του Ν.3220/2004, η Αγοράστρια ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δεν φέρει καμία ευθύνη”.

Έτσι μετά την ΑΕΕΧΠκΛ και την TVX, ούτε η Ελληνικός Χρυσός έχει καμία ευθύνη ή ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ για την αποκατάσταση «της ιστορικής Περιβαλλοντικής ζημίας». Επίσης δεν έχει καμία ευθύνη ούτε για μελλοντικές περιβαλλοντικές ζημίες, αφού τα “γενεσιουργά αίτια” κάθε ζημίας σε μια παλιά πανάρχαια μεταλλευτική περιοχή όπως είναι τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, μπορούν εύκολα να αποδοθούν στην ΑΕΕΧΠκΛ, στην TVX, στους Οθωμανούς, στους Βυζαντινούς ή ακόμα και …στον Φίλιππο Β΄ το Μακεδόνα. Η ΚΥΑ μπορεί να λέει ότι θέλει αλλά όπως θα εξηγήσει στην κ. Καραβασίλη οποιοσδήποτε νομικός, ένας Νόμος κατισχύει μιας Υπουργικής Απόφασης.

Η κ. Καραβασίλη όμως βεβαιώνει ότι “εκ των προτέρων” η εταιρεία θα έχει αποκαταστήσει ΠΛΗΡΩΣ την “ιστορική ζημία”. Μόνο που το έργο υλοποιείται ήδη – το δάσος στις Σκουριές και τον Κοκκινόλακκα ξεπατώνεται, διανοίγονται σήραγγες, δρόμοι κλπ – και φυσικά αποκατάσταση δεν έχει γίνει. Το μόνο έργο “αποκατάστασης” που ξεκίνησε και προχωράει με ραγδαίους ρυθμούς είναι η επανεπεξεργασία των παλιών τελμάτων εμπλουτισμού που βρίσκονται στην χαβούζα της Ολυμπιάδας για την απόληψη του περιεχόμενου χρυσού… Γι’ αυτήν την Οικονομική ΑΠΑΤΗ ύψους 300 εκατ. ΕΥΡΩ σε βάρος του Δημοσίου, θα αναφερθούμε σε ειδική ανάρτηση. Προς το παρόν, μόνο μια φωτογραφία:

Διαβάζοντας αυτές τις “δηλώσεις” που αναφέρονται σε μικρό μόνο μέρος των όσων περιέχονται στις δύο ΜΠΕ και εγκρίνονται με την ΑΕΠΟ και την ΚΥΑ 201745/2011, συνειδητοποιώ ότι: Το ανώτερο στέλεχος του ΥΠΕΚΑ που είχε καθοριστικό ρόλο στην τελική τους διαμόρφωση δεν είχε καταλάβει τότε το περιεχόμενο τους. Και συνεχίζει και σήμερα να το αγνοεί. Οι συνέπειες όμως αυτής της άγνοιας, εξελίσσονται τραγικά για τη Β.Α. Χαλκιδική και τους κατοίκους της.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ Δ’: “Το ΥΠΕΚΑ (τότε ΥΠΕΧΩΔΕ) είχε ήδη εγκρίνει το σύνολο της επένδυσης και μάλιστα με μια απλή υπογραφή ενός Δ/τη (του Προϊσταμένου της αρμόδιας αδειοδοτούσας υπηρεσίας – Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος)”

Οφείλουμε να ενημερώσουμε την κ. Καραβασίλη ότι η “έγκριση” της Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης, δεν είναι “έγκριση” αλλά απλή ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ του Υπουργείου, η οποία δεν μπορεί να προκαταλάβει την τελική έκβαση της διαδικασίας εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με άλλα λόγια, η προκαταρκτική θετική γνωμοδότηση δεν αποκλείει την περίπτωση να προκριθεί τελικά η “μηδενική λύση”, η μη υλοποίηση του έργου, αν από την αξιολόγηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων προκύψει ότι οι συνέπειες του έργου δεν είναι αποδεκτές. Ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει οποιαδήποτε βαρύτητα η “πολιτική απόφαση υλοποίησης της επένδυσης” που είναι η κύρωση της σύμβασης μεταβίβασης των μεταλλείων με νόμο από τη Βουλή – όπως ισχυρίστηκε σε άλλο σημείο η κ. Καραβασίλη. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της κ. Καραβασίλη, το ΥΠΕΚΑ ήταν απλός διεκπεραιωτής μιας ήδη ειλημμένης απόφασης. Αυτό όμως παραβιάζει το σύνολο της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της χώρας. Το “αρμόδιο” Υπουργείο ΠΕΚΑ απεμπολεί την ευθύνη του για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τον ρόλο του στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, κρυβόμενο πίσω από μια προηγούμενη “υπογραφή”!

Και συνεχίζει η κ. Καραβασίλη: “Και βεβαίως επιβεβαιώνω ότι η Ελληνική δημόσια διοίκηση, παρά τις προθέσεις κάποιων άξιων στελεχών της ΔΕΝ μπορεί να εγγυηθεί απολύτως τίποτε… Δικαίως οι πολίτες δεν την εμπιστεύονται… Δικαίως αμφισβητούν…”

Ωστόσο η ίδια, μέσω της ανακοίνωσης του CISD, καλεί ΑΥΤΗ τη Δημόσια Διοίκηση  “να ΕΓΓΥΗΘΕΙ την απαρέγκλιτη τήρηση της ΑΕΠΟ, να ΕΓΓΥΗΘΕΙ την ενδυνάμωση των μηχανισμών περιβαλλοντικής επιθεώρησης κ.λ.π.” και έχει την απαίτηση από την τοπική κοινωνία της Χαλκιδικής να δεχθεί αυτές τις “εγγυήσεις”…

Διαβάστε κι αυτό: Γίνεται στην κ. Καραβασίλη η ερώτηση: “Από όσα λοιπόν είδες, διάβασες, συζήτησες κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 χρόνων, τώρα ποια είναι η γνώμη σου; Πρέπει να γίνει η επένδυση ή όχι;”

Απάντηση: Ναι μεν (με ένα κατεβατό από λόγους) αλλά…

“Στην παρούσα φάση το δίλημμα είναι μεγάλο και κρίσιμο. Και απαντώ: Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κοινωνική συναίνεση… η υλοποίηση της συγκεκριμένης επένδυσης, παρά το γεγονός ότι η περιβαλλοντική της αδειοδότηση εγγυάται πολλά από τα παραπάνω… θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα για την περιοχή, προβλήματα κυρίως κοινωνικά και ως εκ τούτου κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα υπάρχει έλεγχος και σοβαρή παρακολούθηση… κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα έργα θα γίνουν και θα λειτουργούν με τον ορθό τρόπο… κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξουν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις!!!“

Πιο κάτω η ίδια η κ. Καραβασίλη αμφισβητεί την αξιοπιστία του μηχανισμού ελέγχων που θεσπίστηκαν με την ΑΕΠΟ:

“Για την αξιοπιστία των ελέγχων είχαμε προτείνει (τέλος 2010) μια σταθερή Επιτροπή από εκπροσώπους των εργαζομένων, των κατοίκων, των περιβαλλοντικών οργανώσεων, των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και λοιπών αρμόδιων υπηρεσιών που δεν θα εξαρτιόντουσαν από την εταιρεία, και συγκεκριμένους τρόπους παρακολούθησης. 

Αυτό δεν έγινε… Αντίθετα, δημιούργησαν μια Επιτροπή που μόνο έλεγχο δεν μπορεί να κάνει και που θα πληρώνεται (νομίζω) από την εταιρεία…“.

Η Επιτροπή αυτή (οκταμελής παρακαλώ), που προβλέπεται από τον όρο Δ.1.39 της ΚΥΑ, συστάθηκε με την Απόφαση 197504/Απρίλιος 2012 των Υπουργών ΠΕΚΑ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, και δεν γνωρίζω αν έχει κάνει τίποτε ακόμα. Και ναι, πληρώνεται από την εταιρεία.

Δεν μπορώ όμως να αμφισβητήσω την συμβολή της ως Αρχιτέκτονα, στην αισθητική τόσο των Βιομηχανικών κτιρίων στις Σκουριές όσο και του Βιομηχανικού συγκροτήματος Μαντέμ-Λάκκου, όπου σύμφωνα με την ΚΥΑ 201745/2011 (σελ.50 και σελ.58) «θα πρέπει να γίνει κατά το δυνατόν εναρμόνιση χρωματισμού των εξωτερικών επιφανειών των εγκαταστάσεων με τον περιβάλλοντα Χώρο και να γίνει χρήση κατάλληλου φωτισμού προς ελαχιστοποίηση της απόστασης από την οποία κτίρια και εγκαταστάσεις θα είναι ορατά κατά τις βραδινές ώρες».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε μια δημοκρατία, ένας κρατικός λειτουργός, ένας άνθρωπος που κατέχει θέση ευθύνης, είναι εκτεθειμένος στην κριτική των πολιτών την οποία οφείλει να δέχεται. Η κριτική που ασκούμε στην κ. Καραβασίλη αφορά αποκλειστικά τους χειρισμούς της στην υπόθεση της επένδυσης χρυσού της Χαλκιδικής και τίποτα άλλο. Kαι δεν είμαστε οι μόνοι που της έχουμε ασκήσει κριτική γι’αυτό το θέμα. Πριν από μερικές μέρες, εμείς και πολλοί άλλοι λάβαμε αυτό το μήνυμα από την κ. Καραβασίλη:

«Σας ενημερώνω ότι από σήμερα οποιοδήποτε σχετικό δημοσίευμα από οπουδήποτε και αν προέρχεται θα διαβιβάζεται κατευθείαν στους αρμόδιους που θα χειριστούν τις περαιτέρω νομικές κινήσεις μου, οι οποίες από σήμερα δρομολογούνται, με σκοπό να προστατεύσω την προσωπικότητά μου, την αξιοπρέπεια και τη φήμη μου, διεκδικώντας και τα νόμιμα για την ηθική βλάβη που υφίσταμαι !»

Αν επιθυμεί να μας μηνύσει για το παραπάνω άρθρο, εμείς είμαστε στη διάθεσή της! Εκείνη όμως θα εξακολουθήσει να χρωστάει απαντήσει...