Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012
2 σχόλια:
Τα σχόλια δεν πρέπει να περιλαμβάνουν βρισιές και να μην είναι γραμμένα με greeklist.
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητούμε τη κατανόηση από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.
Όσα δεν τηρούν τους παραπάνω όρους διαγράφονται.
Προς Στανιωτες
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ορθόδοξη Ελλάδα μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες ο λαός ήταν στερεωμένος στην ορθόδοξη παράδοση και διατηρούσε ακέραιες τις ελπίδες του στον Θεό. Χάρη στην πίστη του άντεξε την επί αιώνες σκληρή τουρκική δουλεία αναμένοντας την ποθούμενη ελευθερία. Χάρη στην πίστη του αγωνίστηκε γι’ αυτήν και κατάφερε να βγει και πάλι στο φως του κόσμου. Υπερασπίστηκε με ανδρεία τη χώρα του από κάθε επίβουλο, άντεξε σε πλήθος από προσφυγιές και ξανάρχισε τη ζωή του μετά από πλήθος χαλασμών από πολέμους που άλλοι έσπειραν για τα συμφέροντά τους. Ταπεινώθηκε, περιφρονήθηκε, ατιμάστηκε, πείνασε, κρύωσε αλλά δεν έπαψε να μάχεται εναποθέτοντας την ελπίδα του ακέραια στον Θεό. Ώσπου ξημέρωσε εποχή αλλιώτικη! Ο Έλληνας άρχισε να αισθάνεται μειονεκτικός έναντι εκείνων που κατείχαν και να αδιαφορεί για το πώς κατείχαν. Ήθελε και αυτός να χαρεί τις απολαύσεις που προσφέρει η ζωή, όταν διαθέτεις χρήματα. Ήταν τότε που οι δυτικοί οπαδοί του μηδενισμού έκαναν βήματα προς την «συναδέλφωση» και «ειρηνική» συνύπαρξη των λαών. Έστρεψαν την προσοχή τους και σε μας, τους απόκληρους και ανέλαβαν να μας «βοηθήσουν» να ορθοποδήσουμε, να αναπτυχθούμε, να ενταχθούμε στη χορεία των «πολιτισμένων» χωρών. Ανέλαβαν το «εθνοσωτήριο» έργο οι δοτοί κυβερνήτες της χώρας και πάσχισαν «φιλότιμα» να ξεριζώσουν από την ψυχή του λαού την πίστη προς το Θεό και την αγάπη προς τις παραδόσεις. Κάθε τι το δικό μας από τα ήθη και τις παραδόσεις ως τα προϊόντα μας φάνταζε υποδεέστερο, απόβλητο. Τραφήκαμε με τον μύθο επί τριάντα συναπτά έτη και τέλος ξυπνήσαμε σε σκληρή, άγρια πραγματικότητα. Οι φίλοι μας και εταίροι μας ζήτησαν πίσω τα όσα μας προσέφεραν για να έχομε να αγοράζουμε προϊόντα και «πολιτιστικές» αξίες, να τρέφονται αυτοί από την παροιμιώδη αφέλειά μας και να ρίχνουν και κάτι στους εντόπιους διεκπεραιωτές του σχεδίου τους. Η φτώχια έπληξε άγρια μερίδα του λαού μας και δεν ήταν διόλου έτοιμος, διότι τον είχαν παραμυθιάσει ότι δεν θα ξαναπατήσει το πόδι της στη χώρα μας. Ψυχικές δυνάμεις δεν του είχαν απομείνει πλέον, καθώς είχε υποταχθεί στον δυτικό ευδαιμονισμό. Πώς να αντιπαλέψει τα ογκούμενα βιοτικά προβλήματα. Τα δάνεια τον κατέστησαν υποχείριο των τραπεζικών κύκλων. Η ανεργία πλήττει ολοένα και περισσότερα μέλη της οικογένειας. Το κόστος ζωής αυξάνει ανεξέλεγκτα, καθώς η Πολιτεία απλώς ασκεί εξουσία άνευ δικαιώματος παρέμβασης στα τελούμενα στην «ελεύθερη» αγορά. Ο Έλλην είναι πλέον ο ανερμάτιστος δυτικός μηδενιστής, που αντιμετωπίζει όμως ανυπέρβλητα βιοτικά προβλήματα των λαών της Ανατολής. Πώς θα αντιμετωπίσει την κατάσταση, που θα επιδεινώνεται διαρκώς παρά τις εξαγγελίες και κατηγορηματικές βεβαιώσεις για ανάκαμψη της οικονομίας;
Οι πρόγονοί μας διατήρησαν την πίστη τους επί τουρκοκρατίας και υπέστησαν εξ αιτίας αυτού τα πάνδεινα. Ήταν αρκετό να ενδώσουν στην πίεση προς εξισλαμισμό, για να θέσουν τέλος στα βάσανά τους. Δεν το έπραξαν. Υπήρξαν μήπως ανόητοι; Ασφαλώς όχι. Απλώς είχε η ζωή τους νόημα μέσα στα βάσανα και τις δοκιμασίες. Και όταν η ζωή έχει νόημα, δεν υπάρχει ανυπέρβλητο πρόβλημα. Συνειδητοποιούμε μπροστά στις δοκιμασίες του καιρού μας ότι προέχει πριν από οτιδήποτε άλλο να νοηματοδοτήσουμε τον βίο μας; Τότε θα βρούμε και τις δυνάμεις τις απαραίτητες προς αντιμετώπιση των πάσης φύσεως αντιξοοτήτων. Τις δυνάμεις να παλέψουμε για την ανεξαρτησία μας, την αξιοπρέπειά μας, την τιμή του Τοπου , να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας που υποφέρει και εμείς αδιαφορούμε, καθώς χάθηκε από τον ορίζοντά μας ο πλησίον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχωριανοί Στανιωτες είναι πλέον καιρός αυτοκριτικής. Δεν είναι λύση η μεταμέλεια τύπου Ιούδα, που έθεσε τέρμα στον βίο του υπό το βάρος των ενοχών του. Λύση είναι η έμπρακτη μετάνοια, διότι περιφρονήσαμε την παράδοσή μας, όσο κανένας άλλος λαός στην ιστορία. Ας κάνουμε νέα αρχή, όπως οι πρόγονοί μας μετά από τόσες συμφορές που δοκίμασαν. Η κατάσταση δεν είναι σήμερα χειρότερη από άλλες του παρελθόντος. Υπάρχει ελπίδα. Αρκεί να την αναζητήσουμε … όχι ομως στον δημαγωγικό λόγο του κάθε Αρ.Παχτα που… έτρεξε λαχανιασμένος και σας “διάβασε” χθες στο Πολιτιστικό Σύλλογο .. σκεφτείτε μόνο … γιατί .