Η Διώρυγα του Πάχτα

Τον δεκαπενταύγουστο, διαβάζοντας για την Διώρυγα του Ξέρξη στο «Έθνος» (του Μπόμπολα, αν σας λέει τίποτα) και ευρισκόμενος σε διακοπές μακράν, είπα να συντομεύσω άρον-άρον την απουσία μου γιατί δεν θα προλάβω να δω τα καράβια του Ξέρξη να περνάν απ’ την Διώρυγα. Τόσο πειστικό ήταν το μπλά-μπλά στο ρεπορτάζ, με φωτογραφίες και αναπαραστάσεις διανθισμένο -ας είναι καλά η τεχνολογία και η εικονική πραγματικότητα- που όσοι δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται, κινδυνεύουν να τρέχουν για να προλάβουν κανένα οικοπεδάκι πλησίον της τσαΐρας, με καλή θέα προς την Διώρυγα.

Το παν είναι οι εντυπώσεις και ο Πάχτας το ξέρει αυτό το παιχνίδι από παλιά, σαν επαγγελματίας πολιτικός που είναι. Το έργο θα το ανακοινώσει 50 φορές (κάθε φορά που θα γίνεται το παραμικρό), άλλο αν στο τέλος θα βρεθούν τα εκατομμύρια για να γίνει (μακάρι να γίνει βέβαια).
Ας γίνουμε πιο σαφείς: Η εν λόγω ανάπλαση της Διώρυγας του Ξέρξη, ήταν προεκλογική εξαγγελία του Βλαχόπουλου εν έτει 1998, επί υφυπουργίας Πάχτα. Και τότε υπήρχε μια μελέτη και μια μακέτα και τότε το έργο είχε περάσει και εγκριθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ), αλλά δεν έγινε. Φαίνεται ότι το έχουν υπό τύπον χάντρας ή τσατσάρας για τους ιθαγενείς και νομίζουν ότι το κόλπο περνάει ες αεί.
Πέρασαν από τότε δήμαρχοι και δήμαρχοι αλλά ο Ξέρξης ακόμα δεν λέει να αποπλεύσει απ’ τον Ελλήσποντο. Φαίνεται ως κατακτητής, για να σιγουρέψει την διέλευσή του, περίμενε την δημαρχία Πάχτα και την αβάντα του Μπόμπολα γιατί στην προ του Άθω περιοχή και οι αέρηδες είναι ανάποδοι και οι κάτοικοι δεν συνεργάζονται.
Με όλα αυτά όμως δεν θα αποφύγουμε τον σκανδαλισμό να σας παραθέσουμε και μια ιστορία διαχρονική και επίκαιρη.
Την εποχή του Ξέρξη, λέει ο Ηρόδοτος, όταν ήρθαν οι Πέρσες εδώ και άνοιγαν την Διώρυγα, έπαιρναν δούλους τους κατοίκους της περιοχής για να δουλεύουν στο έργο, τους εκβίαζαν και τους επίτασσαν με το ζόρι στο στρατό τους. Στην περιοχή του Στρυμόνα δε, σε μια τοποθεσία που λέγονταν «εννέα δρόμοι», έθαψαν ζωντανούς εννέα νέους.
Στην διάνοιξη της διώρυγας ο Ξέρξης είχε έναν κουμανταδόρο εργοδηγό, τον Αρταχαίη –που ήταν μάλιστα και σόϊ του – ο οποίος είχε στεντόρεια φωνή και ήταν πανύψηλος, δυόμιση μέτρα μπόι, κατά τον Ηρόδοτο.
Ο Ξέρξης με τον Αρταχαίη, για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την συμπάθεια της Ακάνθου και των άλλων πόλεων της περιοχής, τους αναγόρευσαν σε ξένους και τους έκαναν δώρο κι από μία περσική στολή, η οποία, ως πολύχρωμη και πλουμιστή, γυάλισε στο μάτι των ιθαγενών και μάλιστα πολλοί την φορούσαν κιόλας (πάντα υπάρχουν τέτοιοι). Όμως ο Αρταχαίης προς το τέλος των εργασιών αρρώστησε και πέθανε κι αυτό θεωρήθηκε μεγάλη κατάρα και κακό σημάδι από τον Ξέρξη για την τύχη της εκστρατείας. Τον Αρταχαίη το έθαψαν στην περιοχή με μεγάλες τιμές.
Η διώρυγα άνοιξε και επακολούθησε η προσωρινή κατάκτηση και καταστροφή της Ελλάδας, μέχρι που οι Έλληνες ενώθηκαν, αντιστάθηκαν και έγινε αυτό που έγινε στον Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες και στις Πλαταιές, με τον ρου της ιστορίας και της Ευρώπης να παίρνει άλλον δρόμο.
Οι σκέψεις και τα συμπεράσματα δικά σας.

Από Ρεσπέτζα